جمعه ۰۴ اسفند ۹۶ ۰۷:۲۰ ۷۲۴ بازديد
تحقیق درباره خط و خوشنویسی
خوشنویسی و خطاطی در میان مسلمین، هنری ارزشمند به حساب می آید. ابتدا خط کوفی مورد علاقه مسلمین قرار گرفت و کتاب مقدس قرآن نیز با این خط نوشته شد. اولین ایرانی که به خوشنویسی شهرت یافت ابن مقله بود. وی از جمله کسانی بود که از روش خط کوفی، خط جدیدی ساخت و چون خط جدید به آسانی خوانده و نوشته می شد به زودی رواج یافت و خط کوفی را منسوخ کرد و به همین جهت خط نسخ نام گرفت. خط نسخ کم کم برای نوشتن قرآن جایگزین خط کوفی شد، اما عناوین سوره ها همچنان با خط کوفی نوشته می شد که زیباتر به چشم می آید، اگر چه خواندنش مشکل تر بود. از اواسط قرن هشتم هجری به بعد، به تناوب، سه خط دیگر در میان خطوط اسلامی جلوه گر شده که باید آنها را خطوط خاص ایرانی دانست. این سه خط عبارتند از: تعلیق، نستعلیق و شکسته نستعلیق.
خط تعلیق ابتدا برای نوشتن فرمان ها و نامه ها بکار می رفت و به اواسط زیبایی خاصی که در شکل حروف کلمات وجود داشت موضوع خوشنویسی و هنرنمایی شد و استادان زبردستی در این شیوه به ظهور رسیدند مانند اختیارالدین منشی کنابادی.
نستعلیق که آن را عروس خط های اسلامی نامیده اند، اولین بار به وسیله میر علی تبریزی به طرز زیبایی نوشته شد و از آن پس گروهی از خوشنویسان از جمله میرعلی هروی در تکامل آن سعی کردند تا در زمان شاه عباس بزرگترین خط نویس، میرعماد قزوینی، ظهور کرد. میر عماد بزرگترین استاد خط نستعلیق است. علیرضا عباسی تبریزی یکی دیگر از خوشنویسان معروف عهد صفوی است که در نستعلیق، مخصوصاً در ثلث استاد مسلم شناخته شد. در اواخر عهد صفویان سومین خط ایرانی یعنی شکسته نستعلیق اختراع شد که امروزه آن را به اسم خط شکسته می شناسیم
- ۵۹ ۶۳
- ۰ نظر
